HStAOrient5a: 91r

ʿAcāʾibü l‑Maḥlūqātda eyidür: Āvān‑i seyyāḥatümde bir kimse gördüm üstine // aşḫāṣ cemʿ olmış ḥall‑i żamīr eyler. Ve her ne kim söylese bunlaruñ // żamīrine muvāfıq söyler her birisi mütesellī olurlar. Tevaqquf // ėtdüm tenhā oldı yanına vardum tażarruʿ ėtdüm saña ḫidmet // ėdeyin bu ʿilmden beni behre‑dār eyle dėdüm. Imtināʿ ėtdi // tā ol mertebeye deñlü ki elümden ʿāciz oldı āḫır baña // eymān‑i ġulāẓ ile yemīn ėdüb eyitdi: Ben bir şaḫṣ‑i nādānum // ʿulūmdan behrem yoqdur. Ammā bilā rüʾyet her kelimāt [ki] söylerüm // bunlaruñ żamīrlerine muvāfıq olur. Allāh taʿālā baña bu ḫāṣṣīyeti // vėrmişdür. Niçe rūzgārdur ki cihet‑i meʿāşum budur [ki] dėdi // ṣunʿ‑i yezdāna ḥayrān qaldum. Ammā ḫāṣṣīyet‑i [nebāt] mes̱elā ʿūdü ṣ‑ṣalīb // maṣrūʿuñ boynına aṣılsa ṣarʿ vāqiʿ olmaya. [Ammā ḫāṣṣīyet‑i] ḥacer mıqnā‑ // ṭīsüñ ceẕb‑i āhen ėtmesi gibi ve yāqūt getüreni // ṣāʿiqa urmaduġı gibi. Ḥikāyet: Bir gün ḥażret‑i Mūsā // ve Hārūn ʿaleyhumā s‑selām bir kūhda giderken kāfirler // gendülere qaṣd ėderler. Ḥaqq subḥānehū ve‑taʿālā bu ḫāṣṣīyeti // ol kūhuñ aḥcārına ʿaṭā qılub küffāruñ silāḥların // qapar[lardı] küffār müteḥayyır olub Mūsā ve Hārūn ellerinden sālim // olur. Ve bu cümle ʿacāyib‑i eşyāda delāyil‑i tevḥīd‑i ḫudā celle ve ʿalā

Marginal note in Orient 5a, fol. 91r, left:

Ḥiṣṣe‑i qıṣṣa budur ki sehmü l‑ġayb // ṭāliʿnüñ tām ḥükm // ve istīlāsında ṭoġan // kimesne teveccüh ve qaṣd ile // söyledükde sözi // vāqiʿ olur. Bu // ḥāl ne kerāmet // ve ne firāset // ve ne kehānetdür. // Min lehū.